امروزه ماشینهای لوکس چندین میلیونی زینت خیابانهای شهرها گردیده اند و اتومبیلها علیرغم اینکه یک وسیله نقلیه شخصی هستند بیشتر به یک وسیله تبلیغاتی و ترویج اشرافی گری نیز بدل شده اند. سابق بر این دوچرخه در بناب وسیله نقلیه خصوصی و درشکه وسیله حمل و نقل عمومی بوده است. سالها پیش که در این شهر کمتر کسی اتومبیل داشت، دوچرخه حیاتی ترین نقش وسیله حمل و نقل را ایفا می کرد و کمتر خانه ای در این شهر یافت می شد که حداقل یک دوچرخه در حیاط خانه نداشته باشد. از نظر جغرافیایی به نظر می رسد موقعیت جلگه ای این شهر بر ساحل دریاچه ارومیه و سطح مسطح شهر و نیز کوچکی عرض و طول آن موجب رونق این وسیله نقلیه در این منطقه بوده و نیز ارزانی و سهل الوصول بودن تهیه و نگهداری این وسیله نیز از عوامل رونق استفاده از دوچرخه می باشد.

وجود مغازه های متعدد فروش و تعمیر دوچرخه و شهرت دوچرخه سازان این شهر خود نیز حاکی از نیاز و تقاضای این وسیله بوده و هست . دوچرخه که در قدیم با نام محلی «یئل آتی» ( اسب باد ) و امروزه به اختصار « چرخ» نامیده می شود ، وسیله ایاب و ذهاب نسل قبل از ما بوده است . البته برای مصارف گوناگون دیگری از جمله حمل و نقل اعضای دیگر خانواده در ترکبند و نیز صندلی کودک جلویی آن و نیز حمل بار و محصولات کشاورزی و …نیز به کار می رفته است . از یکی از پیش کسوتان شهر شنیدم که در گذشته جهت تجارت و معاملات حتی تا شهرهای اطراف ودوردست آنروزی نیز از این وسیله استفاده می شده است.

امروزه دوچرخه های قدیمی اگر چه در اغلب خانه های قدیمی وجود دارند ولی کم کم با حضور دوچرخه های مدرن و شیک با امکانات بیشتر جای خود را به آنها می دهند. امیدواریم که جاذبه های سطحی شهر نشینی، فرهنگ عمومی استفاده از دوچرخه را در شهر ما تحت شعاع قرار ندهد و این فرهنگ که خود نمادی از حفظ هوای پاک و ترویج تحرک اجتماعی و نیز در نوع خود بهترین ورزشها می باشد روز به روز رونق بیشتری بیابد وبه عنوان نماد فرهنگی شهرمان محافظت گردد. ونیز انتظار می رود مسئولین عزیز شهرمان هم از نظر همگانی و هم از جهت دست یافتن به مقامهای قهرمانی این رشته برنامه ریزی های منظم و هدفمندی داشته باشند.